BOHATEROWIE „TROPEM WILCZYM. BIEGU PAMIĘCI ŻOŁNIERZY WYKLĘTYCH” EDYCJI 2021

Biblioteka – Centrum Kultury w Szczuczynie

Lokalny Organizator tropemwilczym.pl edycji 2021

BOHATEROWIE „TROPEM WILCZYM. BIEGU PAMIĘCI ŻOŁNIERZY WYKLĘTYCH” EDYCJI 2021

LIDIA LWOW – EBERLE

Dla współtowarzyszy broni – „Ewa”, „Lala”; dla mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki” – miłość jego życia. Pani Lidia Lwow – Eberle  14 listopada br. skończyła 100 lat!

Bez wątpienia jest symbolem wielokulturowości Polski, zapewne jednym z ostatnich żyjących reprezentantów Polski Jagiellonów. Z urodzenia rosyjska arystokratka, z serca i przekonania polska patriotka.

Na świat przyszła w 1920 roku we wsi Płosie pod Moskwą. Jej rodzice byli Rosjanami. Polska stała się dla nich drugą ojczyzną. Z pierwszej musieli uciekać przed rewolucją komunistyczną. Zabrali ze sobą półroczną dziewczynkę – Lidię. Wychowała się już jako Polka, znała jednak dobrze język swoich przodków, co miało jej później niejednokrotnie pomóc, gdy oddział jej ukochanego działał już na froncie antysowieckim.

W 1943 roku przyszli po nią partyzanci mówiący po rosyjsku, każąc przerażonej dziewczynie iść ze sobą. Zaproponowali – dla nich była Rosjanką – przejście na ich stronę. Głęboko związana z Polską „Lala” (tak do niej zawsze mówiono w domu), odmówiła. Dołączyła do polskich oddziałów leśnych. Awansowała na pierwszą siostrę sanitariuszkę w oddziale „Łupaszki”. Dowódca początkowo kazał jej wracać do domu. Lidia, postanowiwszy zostać, pierwszego rannego opatrzyła jeszcze w trakcie walki z Litwinami wspierającymi Niemców. Razem z dowódcą wycofała się na Zachód.

Między „Lalą” a „Łupaszką”, który w tym czasie jest z żoną w faktycznej separacji, szybko narodziło się uczucie. Pewnego dnia major wezwał ją do siebie i w obecności adiutanta oznajmił, że… ma czuć się jego narzeczoną. Nie obiecał nic więcej, „bo są takie czasy”. Zostają razem. Lidia będzie u boku majora przez cały czas: Gdańsk, Zakopane, Warszawa. Razem zostaną aresztowani. Przed śmiercią „Łupaszki” pozwolono im się zobaczyć. Dlaczego? Tego „Lala” do dziś nie rozumie. Ostatni pocałunek, ostatni „rozkaz”: ma się uczyć i wyjść za mąż.

Rozkaz został wykonany, mimo że w 1950 roku została skazana na karę dożywotniego więzienia. Wyszła na wolność dzięki amnestii w 1956 roku. Wkrótce później rozpoczęła studia archeologiczne w Warszawie. Na uczelni poznała swego przyszłego męża, z którym w 1961 roku wzięła ślub. Kilka lat później urodziła im się córka, Justyna. Po studiach „Lala” pracowała w oddziale archeologicznym Komisji Badań Dawnej Warszawy (prowadziła m.in. badania poprzedzające odbudowę Zamku Królewskiego), a następnie w Muzeum Historycznym Miasta Warszawy.

Więcej o Lidii Lwow – Eberle tutaj: http://ipn.gov.pl/download/1/533185/BiuletynIPN2020-11Lwow.pdf

Źródło:
https://bankomania.pkobp.pl/bankopasje/odpowiedzialnosc-spoleczna/lidia-lwow-eberle-ps-lala-u-boku-lupaszki-na-dobre-i-na-zle/

https://tygodnik.tvp.pl/33688727/polowali-na-nas-wszyscy-dziewczyna-lupaszki-zdradza-ich-wspolne-losy

https://ipn.gov.pl/pl/aktualnosci/120955,100-rocznica-urodzin-Lidii-Lwow-Eberle.html?fbclid=IwAR26c_BaJQAApsOkvnnxrtuTUS9B3aPQ13tyVJJD76-OBQZICAEk_93vQL8